Kozielszczańska Ikona Matki Bożej należy do ikon, które swą cudowną moc objawiły stosunkowo niedawno, nieco ponad 100 lat temu. Wydarzenie, które doprowadziło do jej wysławienia spotkało się z bardzo dużym rozgłosem.

Kozielszczańska Ikona Matki Bożej była ikoną rodzinną hrabiego Włodzimierza Kapnista. Znajdowała się w jego majątku we wsi Kozielszczyna w Diecezji Połtawskiej. Sposób przedstawienia na ikonie Matki Bożej i Jezusa Chrystusa wskazywał na włoskie jej pochodzenie.

Hrabia Kapnist miał córkę Marię, która uczyła się w Połtawskim Instytucie. W 1880 r. w ostatnim tygodniu przed Wielkim Postem dziewczyna zwichnęła nogę, co spowodowało wykrzywienie stopy. Konsylium lekarzy uznało ten przypadek za prosty, jednak rzeczywistość była inna. Mimo najbardziej nowoczesnych sposobów leczenia noga nie zrastała się, a choroba przeniosła się na inne kości. Stan Marii wciąż się pogarszał.

W 1881 r. do Moskwy przybył cieszący się europejską sławą
chirurg Szarko. Hrabia zdecydował się skorzystać z jego pomocy. Dzień przed wyjazdem do stolicy żona hrabiego poradziła, aby starym rodzinnym zwyczajem dziewczynka pomodliła się przed rodzinną ikoną Matki Bożej i wyczyściła znajdującą się na niej ryzę. Chora wzięła w swe wątłe ręce ikonę, przytuliła się do niej i ze łzami w oczach zaczęła się modlić. Raptem poczuła, iż dzieje się z nią coś niezwykłego. Zaczęła stopniowo odzyskiwać władzę w kończynach. Z radości zaczęła krzyczeć. Zbiegli się domownicy i goście, którzy ujrzeli, iż dziewczynka nie tylko samodzielnie chodzi, ale i czuje się zupełnie zdrowo.

W podzięce za cudowne uleczenie córki hrabia zbudował w sadzie kapliczkę, a później cerkiew, w której umieszczono cudowną ikonę. Miało przed nią miejsce jeszcze 21 udokumentowanych cudownych uleczeń.

Święto Kozielszczańskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 21 lutego/6 marca.