Jerozolimska Ikona Bogarodzicy
/Ijerusalimskaja Ikona Bożijej Matieri/

Jerozolimska Ikona Matki Bożej zgodnie z tradycją została napisana przez ewangelistę Łukasza. Historia podaje nawet miejsce oraz czas napisania ikony: Getsemania, 15 lat po Wniebowzięciu Pańskim.

Początkowo ikona znajdowała się w Jerozolimie (stąd jej nazwa), skąd cesarz Lew Wielki przeniósł ją do Konstantynopola i umieścił w świątyni Bogarodzicy, zwanej "Źródło". Za panowania cesarza Herakliusza na Konstantynopol napadli Scytowie. Zburzyliby miasto gdyby nie Matka Boża. Mieszkańcy stolicy tłumnie zgromadzili się przed Jerozolimską Ikoną Bogarodzicy prosząc Chrystusa i Jego Matkę o wybawienie od najeźdźcy. Ich modlitwa została wysłuchana. Po tym wydarzeniu cesarz rozkazał przenieść ikonę do cerkwi w Blachernach, gdzie znajdowała się przez około 300 lat.

Na początku X w., kiedy Rusini zaczęli najeżdżać Konstantynopol, ikona została przywieziona do Chersonu. Później, w czasach chrztu Rusi książę Włodziemierz przeniósł ją do Kijowa.

Kiedy wiara w Chrystusa została przyjęta również przez mieszkańców Nowogordu, władca na znak błogosławieństwa wysłał tam Jerozolimską ikonę.
Przez ponad 400 lat ikona znajdowała się w tam w soborze św. Zofii Mądrości Bożej, aż miasto przeszło we władanie cara Iwana Groźnego. Wówczas przeniesiono ją do moskiewskiego soboru Zaśnięcia Matki Bożej.

Jerozolimska Ikona Matki Bożej była świadkiem wielu ważnych wydarzeń z historii Rosji. W stolicy znajdowała się do 1812 r., kiedy podczas najazdu Napoleona Francuzi zabrali ją do Paryża i później już nie zwrócili. Na miejscu oryginału w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Moskwie umieszczono kopię.

Na oryginale ikony wokół Matki Bożej z Dzieciątkiem znajdują się wizerunki apostołów: Piotra, Pawła, Łukasza, Szymona, Filipa, Mateusza, Marka, Jakuba, Tomasza i Bartłomieja oraz męczenników: Prokopiusza, Jerzego i Merkurego.

Święto Jerozolimskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 12/25 października.


Jarosław Charkiewicz