Ikona Bogarodzicy "Ukój Mój Smutek"
/Ikona Bożijej Matieri "Utoli moja pieczali"/

Ikona Matki Bożej "Ukój Mój Smutek" została przywieziona do Moskwy przez Kozaków w 1640 r. Umieszczono ją wówczas w cerkwi św. Mikołaja w Pupyszach. Do dziś znana jest historia mówiąca o pierwszym wysławieniu ikony, które miało miejsce w drugiej połowie XVII w.

Pewna znana i bogata kobieta była ciężko chora. Paraliż dotknął wszystkich jej kończyn. Na nic zdała się pomoc lekarzy nie mogących poradzić sobie z chorobą. Gdy kobieta całkowicie straciła nadzieję na wyzdrowienie, gdy jedyną jej nadzieją pozostała pomoc najwyższa, chora miała sen. We śnie objawiła się jej Matka Boża, która poleciła by chora pojechała do Moskwy do cerkwi w Pupyszach i tam przed ikoną Matki Bożej "Ukój Mój Smutek" modliła się o wyzdrowienie.

Gdy kobieta znalazła się już moskiewskiej cerkwi, obejrzała wszystkie ikony i nie znalazła wśród nich tej, którą ujrzała we śnie.
Wówczas towarzyszący chorej opowiedzieli duchownemu o jej widzeniu. Kapłan polecił przynieść z dzwonnicy wszystkie znajdujące się tam ikony. Była wśród nich, pokryta grubą warstwą kurzu, Ikona Matki Bożej "Ukój Mój Smutek". Kobieta od razu ją rozpoznała jako tą, którą widziała we śnie. Przed ikoną odsłużono molebien, chora ucałowała ją i od razu poczuła, że odzyskuje władzę w nogach. Z cerkwi wyszła już o własnych siłach, a do domu dotarła zupełnie zdrowa. Zdarzenie to miało miejsce 25 stycznia 1760 r. Po nim ikona była źródłem jeszcze wielu cudownych uzdrowień, szczególnie ludzi chorych na padaczkę.

Ikona Matki Bożej "Ukój Mój Smutek" posiada wiele wiernych kopii. Niektóre z nich również słyną uzdrawiającą siłą. Sama nazwa ikony jest jednocześnie modlitwą do Matki Bożej o wybawienie od chorób duchowych i cielesnych.

Święto Ikony Matki Bożej "Ukój Mój Smutek" obchodzone jest 25 stycznia/7 lutego.


Jarosław Charkiewicz