Ikona Bogarodzicy "Pocieszenie w boleściach i smutkach"
/Ikona Bożijej Matieri "W skorbiech i pieczaliech utieszenije"/

Ikona Matki Bożej "Pocieszenie w Boleściach i Smutkach" należy do ikon rzadkich i nietypowych.

Pochodzenie ikony nie jest znane, jednak styl w jakim została napisana świadczy o tym, że powstała w dawnych czasach. Początkowo ikona znajdowała się w celi mnicha Wisariona, założyciela ruskiej Pustelni św. Andrzeja na Św. Górze Atos. Gdy w 1849 r. nastąpiło oficjalne otwarcie pustelni przekazał on ją braciom na znak błogosławieństwa.

Na Atosie ikona pozostawała praktycznie nie znana. Jej wysławienie nastąpiło dopiero w Rosji. W 1863 r. ze Św. Góry Atos przybył do Rosji w celu zbiórki ofiar mnich Paisjusz. Przywiózł ze sobą ikonę Matki Bożej "Pocieszenie w Boleściach i Smutkach". Gdy mnich przyjechał do miasta Słobodzkoje Wiackiej Guberni ikonę czasowo umieszczono w żeńskim Monasterze Bożego Narodzenia, gdzie wkrótce została wysławiona przez Boga. Dzięki modlitwom przed tą ikoną niemi zaczynali rozmawiać, ślepi odzyskiwali wzrok, a sparaliżowani samodzielnie stawali na nogi.

Cieszącą się wielką sławą ikonę przewieziono do Wiatki, a później do Sankt Petersburga. Tam zajęła poczesne miejsce w cerkwi Zwiastowania Matki Bożej Filii Monasteru św. Andrzeja na Atosie, dla którego sporządzono wierną kopię ikony.

Ikona Matki Bożej "Pocieszenie w Boleściach i Smutkach" jest składana. Na samej ikonie poza Bogarodzicą z Dzieciątkiem znajdują się: po Ich prawej stronie św. Jan Teolog, po lewej św. Jan Chrzciciel, a pod Nimi: święci mnisi Antoni Eutymiusz, Onufry i Sawa. Na skrzydłach znajdują się wizerunki świętych wielkich męczenników Jerzego Zwycięzcy i Dymitra z Tesalonik na koniach oraz św. Mikołaja Cudotwórcy i św. Spirydona Trymifuckiego.

Święto Ikony Matki Bożej "Pocieszenie w Boleściach i Smutkach" obchodzone jest 20 listopada/3 grudnia.


Jarosław Charkiewicz