Kursko-Korzenna Ikona Bogarodzicy "Znak"
/Kursko-Korennaja ikona Bożijej Matieri/

Kursko-Korzenna Ikona Matki Bożej "Znak" jest jedną z wielu rosyjskich ikon Matki Bożej, które po rewolucji 1917 r. znalazły się poza granicami.

W XIII w. duża część ziem ruskich została zniszczona przez Tatarów. Taki sam los spotkał miasto Kursk, który przekształcił się w miejsce dzikie, porośnięte lasami. Mieszkańcy pobliskiego Rylska często przybywali tu na polowania. W 1295 r. jeden z myśliwych znalazł tam leżącą na korzeniu drzewa ikonę Matki Bożej (stąd też nazwa ikony "Korzenna"). Gdy wziął ją do rąk i podniósł, spod ikony trysnęło źródełko. Uznając to za szczególny znak myśliwy zbudował tu niewielką kapliczkę i umieścił w niej ikonę. Mieszkańcy Rylsa często przychodzili, aby pomodlić się przed ikoną, zabrali ją też ze sobą do miasta, jednak ona w sposób cudowny zawsze wracała do swojej kapliczki.

W 1383 r. okolice Kurska i Rylska ponownie najechały wojska tatarskie. Tatarzy chcieli podpalić kapliczkę, lecz w żaden sposób nie mogli tego zrobić. Wówczas chwycili ikonę Bogarodzicy, rozbili
ją na dwie części i rozrzucili, kapliczkę spalili, a opiekującego się nią duchownego wzięli do niewoli. Po latach kapłan został wykupiony od Tatarów, powrócił na stare miejsce i odnalazł rozbitą ikonę. Po złożeniu obie części zrosły się ze sobą.

W 1597 r. Kursko-Korzenna ikona Matki Bożej "Znak" została przeniesiona do Moskwy, lecz na prośbę mieszkańców odrodzonego Kurska w 1615 r. powróciła miasta. Tam też, początkowo w soborze miejskim, a następnie w Monasterze Znamienskim, znajdowała się aż do rewolucji 1917 r., kiedy sobór wysadzono w powietrze, lecz ikona pozostała nietknięta. W 1920 r. wraz z ostatnimi oddziałami białej armii wywieziono ją za granicę. Po podróżach przez Jugosławię i Niemcy w 1951 r. znalazła się w Stanach Zjednoczonych.

Święto Kursko-Korzennej Ikony Matki Bożej "Znak" obchodzone jest 8/20 marca, 8/20 września, 27 listopada/10 grudnia oraz w dziewiąty piątek po Pasce.


Jarosław Charkiewicz