Koniewska Ikona Bogarodzicy
/Koniewskaja ikona Bożijej Matieri/

Koniewska Ikona Matki Bożej  została przywieziona na Ruś ze Świętej Góry Atos w 1393 roku przez św. Arseniusza Koniewskiego. Święty ten osiedlił się na Wyspie Koniewskiej na jeziorze Ładoga, gdzie zbudował cerkiew Narodzenia Bogarodzicy, a następnie monaster. Wkrótce miało tu miejsce następujące wydarzenie.

Wyspę Koniewska zamieszkiwali poganie, którzy oddawali cześć kamiennemu koniowi. Św. Arseniusz z przywiezioną przez siebie ikoną Matki Bożej w rękach obszedł kamień wkoło i nieczyste siły w postaci kruków odleciały. Od tej pory kamień stał się symbolem zwycięstwa chrześcijaństwa nad pogaństwem, a ikonę nazwano Koniewską.

W niedzielę 22 października miasto oswobodzono, a żołnierze z cudowną ikoną Kazańską udali się do Kremla i po drodze spotkali arcybiskupa Arseniusza, niosącego cudowną Włodzimierską ikonę. W późniejszym okresie dzięki modlitwom przed tą ikoną wielokrotnie okazywana była pomoc, szczególnie żołnierzom broniącym ojczyzny. W 1633 r. ikonę umieszczono w
moskiewskim Soborze Kazańskim. W 1721 r. z polecenia cara Piotra I ikonę tą lub jej kopię przeniesiono do Petersburga, gdzie zajęła poczesne miejsc w zbudowanym w 1811 r. Soborze Kazańskim. Kazańska Ikona Matki Bożej posiada najwięcej kopii spośród wszystkich ikon Bogarodzicy i najczęściej przed nią zwracają się ludzie do Niebiańskiej Opiekunki prosząc o pomoc w nieszczęściach i chorobach. W świadomości ludu uważana jest ona za dowód orędownictwa Matki Bożej nad prawosławiem i narodem zagrożonym z zewnątrz.

Po wzniesieniu monasteru św. Arseniusz ponownie udał się na Świętą Górę Atos, a opiekę nad monasterem powierzył samej Bogarodzicy. Podczas jego nieobecności we wspólnocie zaczęło brakować żywności i wśród braci zrodziło się niezadowolenie. Wówczas pewnemu pobożnemu mnichowi objawiła się Matka Boża, która obwieściła szybki powrót przełożonego. Przepowiednia spełniła się i wśród braci zapanował spokój.

Po śmierci św. Arseniusza dzięki wstawiennictwu Matki Bożej monaster był kilkakrotnie ratowany od zagłady. Między innymi został ocalony od najazdu Szwedów w 1573 r.

W późniejszym okresie mnisi kilkakrotnie opuszczali zagrożony monaster, chroniąc się wraz z ikoną w Monasterze Dierewianickim w Nowogrodzie. W 1799 r. świętość powróciła stamtąd do monasteru, a w 1802 r. przeniesiono ją do cerkwi Wprowadzenia Bogarodzicy do Świątyni, która została wybudowana nad grobem św. Arseniusza. Znajdowała się tam do 1940 r., kiedy wraz z braćmi monasteru emigrującymi za Związku Radzieckiego została wywieziona do Finlandii. Od 1956 r. Koniewska ikona Matki Bożej znajduje się tam w Monasterze Nowowałaamskim.

Święto Koniewskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 10/23 lipca.


Jarosław Charkiewicz