Gruzińska Ikona Matki Bożej jak sama nazwa wskazuje pochodzi z Gruzji. W 1622 r. podczas najazdu na ten kraj perski szach Abbas I wywiózł wiele prawosławnych świętości. Wśród nich była część szaty Chrystusa oraz Gruzińska Ikona Matki Bożej. W 1626 r. szach podarował szatę Jezusa Chrystusa patriarsze Filaretowi. Pozostałe zrabowane kosztowności miały być sprzedane rosyjskim kupcom często przybywającym do Persji.

W 1625 r. przybyłemu z Rosji kupcowi Stefanowi Łazariewowi zaproponowano kupno jednej z ikon Matki Bożej. Ten z radością dokonał zakupu i umieścił ikonę w domu. W tym czasie mieszkający w Jarosławiu jego pracodawca - Grzegorz Łytkin - miał we śnie widzenie, podczas którego otrzymał polecenie, aby ikonę Matki Bożej, z którą przybędzie do niego Stefan umieszczono w Monasterze Krasnogorskim. Na pewien czas Grzegorz zapomniał o widzeniu, lecz gdy w 1629 r. Stefan powrócił polecił odesłać ikonę do wskazanego monasteru. Podczas uroczystości powitania ikony w miało tam miejsce uzdrowienie głuchoniemego mnicha o imieniu Pitirim. Wkrótce nastąpiły kolejne przypadki cudownych uzdrowień osób modlących się przed tą ikoną. W 1650 r. patriarcha Nikon, będący wówczas metropolitą nowogrodzkim, wyznaczył dzień święta tej ikony na 22 sierpnia.
Sława o uzdrawiającej sile Gruzińskiej Ikony Matki Bożej rozeszła się po okolicy. Z nadzieją na pomoc chorym oraz objętym zarazą niejednokrotnie odbywała ona pielgrzymki do różnych miast Rosji.

W 1654 r. podczas panującej w Moskwie zarazy przywieziono tam Gruzińską Ikonę Matki Bożej, aby ją odnowić. Wtedy też sporządzono jej kopię, którą umieszczono w cerkwi Świętej Trójcy w moskiewskich Nikitnikach. Również ta ikona stała się źródłem cudów. Poza tymi świątyniami również w innych miejscach znajdowały się kopie Gruzińskiej Ikony Matki Bożej.

Święto Gruzińskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 22 sierpnia/4 września.