1996 XII 15
Kanonizacja metropolity Piotra Mohyły
Św. Piotr Mohyła żył w latach 1574 – 1647. Pochodził z rodu hospodarów mołdawskich, od XV wieku silnie związanego z Polską (otrzymał indygenat szlachecki) i odgrywającego w XVI i XVII wieku istotną rolę w dziedzinie jej polityki zagranicznej. Kanonizacja metropolity Piotra Mohyły
Odebrawszy staranne wykształcenie humanistyczne i teologiczne, Mohyła związał się ze Stefanem Żółkiewskim, a u boku Karola Chodkiewicza brał udział w bitwie chocimskiej. Za zgodą króla Zygmunta III został archimandrytą Ławry Kijowsko – Pieczerskiej. Jako przełożony Ławry skoncentrował się na uporządkowaniu spraw liturgicznych i dyscyplinarnych, podniesieniu poziomu kulturalnego i świadomości religijnej duchowieństwa prawosławnego. Po przekształceniu szkoły brackiej utworzył z niej Collegium Kioviense Mohileanum - Akademię Mohylańską (dziś jest to najbardziej elitarny uniwersytet na Ukrainie). W 1627 r. wydał poprawiony Triod’ Postny, a dwa lata później Służebnik i Triod’ Kwietny, a także Minieję Świąteczną. 28 kwietnia 1633 r. archimandryta Piotr wstąpił na tron metropolitalny.
Jako zwierzchnik Kościoła Prawosławnego w Rzeczpospolitej działał bardzo energicznie, dokonał szeregu reform i tym samym doprowadził do znacznego rozwoju prawosławia na ziemiach polskich . Jego nazwisko zapisało się złotymi zgłoskami w dziejach naszej Cerkwi. Piotr Mohyła jest obecnie uważany za jedną z najwybitniejszych osobistości Kościoła Prawosławnego w dziejach naszego kraju.
W dniach 14 - 15 grudnia 1996 r. Ukraińska Cerkiew Prawosławna kanonizowała tego hierarchę, a 13 października 2002 r. potwierdzenia tego aktu dokonał także Rumuński Kościół Prawosławny.
