Cerkiew parafii wojskowo – cywilnej w Białej Podlaskiej często nazywana jako cerkiew na lotnisku w niedzielę 7 października w uroczysty sposób obchodziła pamięć Niebiańskiego Patrona parafii cywilnej świętego męczennika Serafina arcybiskupa smoleńskiego. W przeddzień w sobotę wieczorem sprawowane było nabożeństwo wieczorne Całonocne Czuwanie, które sprawowali ojciec hieromnich Kasjan z Monasteru w Jabłecznej (były parafianin bialskiej parafii) wraz z miejscowym duchowieństwem.

Głównym uroczystościom Boskiej Liturgii przewodniczył Ordynariusz Diecezji Lubelsko – Chełmskiej Arcybiskup Abel. Władyce asystowali ks. mitrat płk rez. Michał Dudicz, wcześniej wspomniany ojciec Kasjan, duchowni z parafii oraz protodiakon lubelskiej katedry Marek Waszczuk.

Władykę witali kwiatami dzieci, chlebem i solą starosta cerkiewny st. chor. sztab. Tadeusz Bandzarewicz oraz proboszcz parafii ks. mitrat płk Aleksy Andrejuk. Podczas nabożeństw śpiewał chór parafialny pod kierunkiem lektora Arkadiusza Romaniuka.

Po odczytaniu Ewangelii z okolicznościową homilią do wiernych zwrócił się władyka Abel, który nawiązał do niedzielnych czytań apostolskich i ewangelicznych. Przypomniał również sylwetkę św. Serafina jako Syna Ziemi Podlaskiej, jego wielką pracę duszpasterską, a w szczególności jako namiestnika monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. Jego pobyt w tym monasterze zaowocował rozwojem duchowym oraz wieloma pracami remontowo budowlanymi. W czasie  "bieżeństwa” w 1915 r. podzielił losy tej wielkiej ewakuacji w głąb Rosji. Św. Synod Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej widząc potrzebę przesiedleńców nadwiślańskich ziem udzielił chirotonii biskupiej archimandrycie Serafimowi, z tytułem biskupa bialskopodlaskiego, wikariusza chełmskiej diecezji. Posługa biskupia władyki Serafima nie była łatwa. Wybuch bolszewickiej rewolucji październikowej, posługa biskupia w Orle, a następnie w Smoleńsku nie należała do lekkiej. Częste odosobnienie w areszcie za gorliwą apostolską działalność doprowadziła do męczeńskiej śmierci przez rozstrzelanie w Katyniu, jak setek tysięcy gorliwych wyznawców św. Prawosławia na Rusi. Władyka Abel nawiązał również do tragicznych wydarzeń 1938 roku gdy decyzją władz państwowych rozebrano na Południowym Podlasiu i Chełmszczyźnie dziesiątki czynnych cerkwi. Rok 2018 to smutna rocznica tych wydarzeń, które miały przyczynić się do tego, aby na terenach Południowego Podlasia Prawosławie nie istniało. Dzisiejsza modlitwa w tej świątyni daje świadectwo, że wola Boża jest inna i Prawosławie nadal istnieje a nowe powstające cerkwie są tego najlepszym świadkiem.

Uroczysta procesja wokół świątyni zakończyła świąteczne nabożeństwa. Wszystkich zgromadzonych pozdrowił arcybiskup Abel. Podziękował duchowieństwu, wiernym, dzieciom za powitanie i kwiaty, staroście za chleb i sól, oraz duchownym niosącym posługę w tej parafii ks. mitratowi płk. Aleksemu Andrejukowi, ks. Janowi Jałozie i psalmiście lektorowi Arkadiuszowi Romaniukowi za przygotowanie święta.

Głos zabrał także proboszcz parafii. Podziękował Władyce, duchowieństwu i wiernym za obecność i ich aktywne zaangażowanie w życie codzienne parafii. 

Fot. Prysłuznicy